De eerste maand hier zit er alweer op!:)

Ik ben inmiddels 3 weken verder sinds mijn vorige blog en er is, uiteraard, weer erg veel gebeurd! Zo is school inmiddels begonnen, heb ik met de eerste lessen van verschillende sporten meegedaan en heb ik weer veel nieuwe mensen ontmoet.

De week voordat school begon, was er elke dag een nieuwe fair georganiseerd op school. Zo was er een freebie fair, een sportsfair, een activitiesfair en een volunteerfair. Vooral de freebie fair was erg druk en chaotisch. Als er gratis spullen te krijgen zijn, gaan natuurlijk alle studenten daar naartoe... Dus ik stond samen met twee anderen een half uur in een enorme rij die tot rondom het gebouw liep, te wachten tot we naar binnen konden. We kwamen binnen en meteen werd er van alle kanten naar ons geroepen wat iedereen gratis aan te bieden hadden. We kregen een gratis pizzapunt, een gratis koekje en enorm veel flyers in onze handen gedrukt. Deze hele week heb ik honderden flyers verzameld, soms drie keer dezelfde, en ik heb ze nu eindelijk eens geordend wat nu echt relevant is en dus 95% weggegooid. De andere fairs waren wat minder hectisch, maar allen druk bezocht. Op de sportsfair schreef ik me in voor de trials van Women's Football. Op de activities fair stonden alle societies klaar om uitleg te geven wat zij doen. Alles wat je maar kan bedenken, wat je leuk vindt om te doen: er bestaat een society van. Zo is er een rock society, waarbij liefhebbers van rock muziek samen naar de muziek luisteren en in een bar er samen over praten. Er zijn tal van societies die betrekking hebben op een politieke stroming. Als je van comedy houdt of zelf een stand-up comedian bent, kun je lid worden van de comedy society. Daarnaast zijn er ook sport societies zoals cheerleading, street/breakdance, paaldansen en ballroomdancing. Ik heb mij ingeschreven voor de street/breakdance om hier meer info over te krijgen.

Inmiddels ben ik afgelopen maandag en donderdag naar de trials gegaan. Elke avond werden er twee lessen gegeven wat maar 1 pond per les kostte. De eerste les was poppen, daarna commercial hiphop en op donderdag kwamen house en locken aan de beurt. Ik was bang dat het nog weleens erg moeilijk zou kunnen zijn... en dat was het ook! Het ging onwijs snel. Je denkt: okee ik snap de pasjes wel. Maar dan gaat de muziek aan en hoor je hoe snel je die pasjes uit moet gaan voeren en dan wordt het toch wel lastig. Het viel meteen op wie de beginners waren en wie eerder iets hebben gedaan in deze stijl. Vooral de lessen van maandag waren moeilijk, maar die stijl vind ik wel het meest leuk. Dus dat wordt hard oefenen om het bij te houden. Volgende week vrijdag is de eerste social van deze sociey wat betekent dat we met iedereen die lid is van de society ergens drankjes gaan doen en daarna naar een club gaan. Heel leuk natuurlijk als alle 'echte' dansers hun moves kunnen showen in een club:)

Ook ben ik naar de trials van voetbal gegaan. Dat was erg zwaar. Ik was het totaal niet meer gewend en was dus na 2 uur uitgeput. De sport voetbal vind ik nog steeds leuk, maar de velden zijn ver buiten Sheffield wat 20 min met de bus is, bijna alle meisjes zijn eerstejaars dus vrij jong en ze hebben elke woensdag een social wat inhoudt dat ze samen uitgaan. Dat is natuurlijk leuk, alleen verkleden zij zich elke week. De eerste social was het thema 'fancy dress' en die heb ik natuurlijk niet meegenomen naar Sheffield aangezien ik maar 20 kilo meekon nemen. Dus als ik me elke week moet verkleden, is dat best wel lastig. Dus na de eerste trial heb ik besloten maar niet te gaan voetballen. Ik heb inmiddels een lesje yoga gedaan en dat beviel goed. Als ik dat elke week ga doen, wordt ik vast erg lenig;) En als ik lid wordt van het sportcentrum op school kan ik ook lesjes als Zumba, Aerobics etc. gaan doen. Met streetdance daarnaast heb in ieder geval genoeg beweging hier:) Vooral omdat mijn school, en dus ook het sportcentrum, een half uur heen en een half uur terug lopen is.

Tijdens de week met alle fairs, was het ook freshersweek wat veel feestjes inhoudt. Ik ben naar twee feestjes gegaan. Een paintparty waar erg veel verf over iedereen werd heen gespoten en een headpohone party wat erg grappig was. Iedereen kreeg een koptelefoon bij binnenkomst. Zonder koptelefoon hoor je geen muziek, maar als je de koptelefoon opzet hoor je wat de DJ afspeelt. Er waren twee DJ's en op de koptelefoon kon je tussen de twee DJ's switchen. Ideaal als je een liedje niet leuk vindt! Erg grappig ook als je tussendoor even de koptelefoon afzet, dan hoor je pas hoeveel er wordt meegezongen in een discotheek.


Vlak voordat school begon ontmoette ik eindelijk de coordinator (David Bosworth) van mijn opleiding waar ik veel mee heb gemaild toen ik nog in Nederland was. Hij mailde dat hij een afspraak wilde maken zodat hij even kon kijken hoe het met me gaat. Erg vriendelijk en hij was ook net als alle Engelsen die ik heb ontmoet hier, erg vriendelijk. Hij is vaak in Utrecht geweest en vertelde mij dat Sheffield wel anders is dan Utrecht. Eerder was mij verteld hoe veilig Sheffield was. Dit beaamde David ook, maar hij gaf wel aan dat Utrecht een stuk veiliger is. Hij vertelde dat hij in Utrecht wel 's nachts van de stad naar het staition zou lopen, maar in Sheffield zou hij dat niet doen. Nu beschouw ik Utrecht niet als onveilig, maar ik zou toch niet 's nachts alleen van het station naar de stad lopen en me compleet veilig voelen. Dat hij Sheffield alsnog als veilig beschouwt ten opzichte van andere Engelse steden, zegt dan blijkbaar genoeg over de veiligheid van de andere steden hier. Sheffield voelt wel veilig en ik loop nooit 's nachts alleen dus ik hoef me geen zorgen te maken. Daarnaast vertelde hij dat fietsen hier niet zo veilig is. De auto's hier zijn niet gericht op fietsers en ze kunnen je dan ook gemakkelijk over het hoofd zien. Ik had daarvoor al naar de wegen gekeken en twijfelde daardoor al of ik wel echt een fiets wilde. Op drukke wegen met 3 banen is het toegestaan om tussen de auto's te fietsen wat in NL nooit zou kunnen. Er zijn ook nauwelijk fietspaden hier. Dus ik heb toch maar besloten om geen fiets te kopen hier en alles maar te voet te doen. Lea heeft wel een fiets gekocht. Al een aantal weken geleden, maar heeft hem nog nooit gebruikt. Misschien vertrouwd ze het toch ook niet helemaal...

Op 28 sept stond Alton Towers, het grootste pretpark van de UK, op het programma maar dit werd een avond ervoor afgelast helaas. Dus besloten Lea en ik last minute mee te gaan naar het Peak District, wat ook vanuit de universiteit werd georganiseerd. Het weer was erg goed dus het was wederom een erg mooie dag. Het was wel een hele klim. We hebben erg ver gelopen en een enorme heuvel opgeklommen. Het was vermoeiend, maar het resulteerde wel in een erg mooi uitzicht. Die avond waren we nog te moe van de wandeling waardoor we niet uit wilden, maar wel even langs gingen bij iemand thuis. We mochten niet teveel mensen het laten weten omdat het anders te druk zou worden. Uiteindelijk stond het huis en de tuin alsnog bomvol. Die avond gaf Cathy, een meisje uit Taiwan, iets bijzonder aan mij, Lea en Melissa (meisje uit de V.S.). Ze vertelde dat ze iets mee had gekregen van haar oma. Het was de bedoeling dat ze dit zou geven aan mensen die ze in Sheffield zou leren kennen en als ze deze mensen als haar beste vrienden zou beschouwen. Ze gaf aan ons drieeën als haar beste vrienden te zien en daarom wilde ze ons wat geven. Alleereerst kregen we een kaartje met een Chinese tekst erop. Op mijn kaartje (te zien bij mijn foto's) staat bovenaan 'voor Jonne' en daaronder een boodschap/gezegde dat ik het goed zal doen in mijn studies. Daaronder staat haar naam in het chinees. Cathy is ook niet haar echte naam, dit maakt het gewoon gemakkelijker voor ons. Haar Chinese naam is Chen fang. Dit is nog redelijk uit te spreken, maar ik heb andere Chinese namen gehoord en dat is toch echt wel ingewikkeld. Na dit kaartje gaf ze ons een sleutelhanger. Het is een lampion die zij in hun land met vuur erin in de lucht oplaten. Ook hier staat een Chinese tekst op. Alle drie de lampionnetjes betekenden wat anders. De eerste betekende 'je zal altijd gezond blijven', de tweede 'je zal je doelen blijven nastreven' en de derder' je blijft voor altijd samen met je partner'. Lea zei meteen dat ik de laatste moet krijgen. Natuurlijk hebben Bas en ik dat niet nodig;) Maar ik vind het wel de mooiste boodschap van de drie en ben erg blij met mijn lampionnetje:) Ook erg bijzonder dat het uit Taiwan komt en dat ze ons heeft gekozen om het aan te geven.

Na dit weekend begonnen dan echt de eerste lessen op school. Voordat ik mijn eerste lecture kreeg, had ik een afspraak met de docent die de lecture ging geven en hij is nu ook mijn supervisor geworden. Eerst was dit iemand anders, maar omdat ze mij op een andere module hebben gezet is dit veranderd. Ik kon kiezen of ik mij tijdens de module wil richten op volwassenen of kinderen en gezinnen. Ik heb voor het laatste gekozen. Alle Britse studenten moet de opdracht in juni pas inleveren en ik al in januari. Dit komt omdat zij van januari tot de zomer stage gaan lopen en hier dus ook hun onderzoek op kunnen richten. Ik ga geen stage lopen en moet dus zelf een fictieve casus gaan verzinnen. De opdracht was mij nog niet helemaal duidelijk en heb daardoor een gesprek met mijn mentor aangevraagd. Nu snap ik een stuk beter wat ik moet gaan doen. Zij gaf ook al aan dat ik maar snel moet beginnen, aangezien ik korter de tijd heb dan de andere studenten. Het is dus nu een kwestie van veel bronnen zoeken en lezen en een casus verzinnen. Ik moet bedenken alsof ik een gezin 'krijg' met bepaalde problemen, mag zelf bedenken welke, en dan moet ik beschrijven welke interventie ik toe zou passen, waarom en ik moet aangeven hoe te meten is dat deze interventie werkt. Ik heb een voorbeeld bekeken van de opdracht en als ik dat lees kan ik mij niet voorstellen dat ik op dat niveau Engels een paper kan gaan schrijven. Maar mijn mentor vertelde mij dat ze mijn opdracht gaan nakijken alsof ik dyslectisch ben. Dit vond ik in eerste instantie gek klinken, maar in tweede instantie eigenlijk wel heel logisch. Nu hoef ik me geen zorgen te maken over spelling en grammatica, maar ik moet gewoon laten zien dat ik op een bepaald niveau kan nadenken. Uiteraard doe ik mijn best om de spelling en grammatica zo goed mogelijk te doen!

De structuur van de lessen zijn vrijwel hetzelfde als in NL dus dat is op zich niet zo moeilijk. Alleen is het wel lastig dat ik de enige internationale student ben en de studenten uit allerlei verschillende gebieden uit Engeland komen wat betekent dat ze allemaal een ander accent hebben. Vooral tijdens het eerste werkcollege kon ik de anderen studenten soms nauwelijks volgen. We moesten zaken uit de actualiteit in een groepje bespreken. Ten eerste had ik geen idee wat er in de actualiteit van Engeland speelt omdat je hiervan niets hoort in NL en ten tweede praatte iedereen tegelijk, erg snel en allemaal in hun eigen accent waardoor ik maar de helft meekreeg. Dit maakt het erg moeilijk om mee te discussiëren. Afgelopen week heb ik het tweede werkcollege gehad en het ging al een stukje beter dan vorige les gelukkig. Ook al blijft het lastig als het rumoerig is in de klas, om de anderen te verstaan. Ik heb in NL 1 periode les gehad specifiek over kinderen en gezinnen, maar dit ging over andere onderwerpen dan wat ik nu krijg dus dat is wel erg interessant.

Vorige week vrijdag was er weer een feestje speciaal voor internationale studenten wat erg gezellig was. Vooraf was er een gratis barbecue die twee uur later startte dan gepland. Ik viel bijna flauw van de honger, dus voordat de bbq eindelijk was begonnen zat ik al in een pub met twee anderen om daar wat eten te bestellen. Uiteindelijk vielen de hamburgers erg tegen op de bbq, wat ik ergens al wel had verwacht, en was ik dus blij met onze keuze om naar een pub te gaan. Cathy had een paar dagen daarvoor een pakket gekregen uit Taiwan met allerlei Taiwanese snacks etc. en veel kleding. Ze had voor mij en een paar anderen een zakje met allerlei snackes samengesteld en meegenomen naar de gratis bbq. Daarnaast had ze een thermofles meegenomen met bepaalde thee erin wat ook typisch Taiwanees was. Sommige snacks smaakten erg apart, maar allemaal wel erg lekker. Waarschijnlijk smaakte het extra lekker omdat ik enorme honger had doordat de hamburgers nog steeds niet kwamen;)

Samen met 4 andere meiden heb ik afgesproken alle feestdagen van elkaar te gaan vieren. Sommige feestdagen kennen we allemaal, maar sommigen ook niet. Zo gaan we ook Thanksgiving vieren eind november wat ik dus nog nooit heb gevierd. Waarschijnlijk gaan we dus ook iets met sinterklaas doen. Lea kent dit wel omdat dit ook in Duitsland wordt gevierd, maar de rest kent dit niet. Met kerst gaat bijna iedereen naar huis, maar gelukkig blijft Cathy hier wel dus kan ik in ieder geval met haar een dinner in elkaar flansen. Voor haar is dat bijzonder, want in Taiwan wordt kerst niet gevierd. Halloween is de eerstvolgende feestdag. Dit kennen we allemaal natuurlijk, maar echt vieren doe ik het nooit in Nederland dus ben benieuwd hoe uitbundig dat hier gebeurd.

Gisteravond hebben we voor het eerst een meidenavondje gepland. We gingen samen eten in een pub. Dit was erg geslaagd waardoor we hebben afgesproken hier iets wekelijks van te maken. Dit keer was er ook een Nederlands meisje bij en zij gaat dinsdag voor ons koken dus dat wordt het volgende meidenavondje. Lea was druk met school en zou ons later joinen alleen was zij in slaap gevallen dus helaas heeft zij het eerste meidenavondje gemist;)

Dit is in een notendop de laatste drie weken:) Het weer is helaas omgeslagen naar veel regen en zo'n 11 graden.. volgens mij is het in Nederland niet heel veel anders. M'n ouders komen over 12 dagen langs en dan staat het Lake District op het programma. Ik hoop dat het dan even wat mooier weer is!!