Time to go back to Holland!

En toen waren de laatste 12 uur in Sheffield ingegaan en was het alweer tijd voor mijn laatste verhaaltje... Wat is de tijd onwijs snel gegaan! Terugkijkend op mijn eerste blog voelt de maand september, toen ik net aankwam, toch wel weer erg lang geleden. Ik kende nog helemaal niks en niemand en had geen idee wat me te wachten stond. Nu voelt het alsof ik iedereen die ik hier heb ontmoet al die tijd al vanaf het begin kende, maar dat is natuurlijk niet zo. Dat ik alleen naar het buitenland ben gegaan, naar een vreemde stad zonder iemand te kennen en daar toch zo'n vertrouwde omgeving op heb kunnen bouwen vind ik erg bijzonder en ben ik ook erg dankbaar voor:)

De laatste twee weken heb ik allereerst mijn opdracht afgerond wat dus op tijd is gelukt zonder stress. Aangezien mijn mentor aan heeft gegeven dat ik sowieso een voldoende haal, is het rustig afwachten wat voor een cijfer het wordt. Tussen het typen door kon ik een aantal mensen die weer terug kwamen in Sheffield na kerst weer even ontmoeten en bijkletsen. Na London wilde ik nog naar huis, maar toen ik iedereen in Sheffield weer zag wilde ik toch blijven. Zo bleef mijn gevoel op en neer gaan en nu is dat eigenlijk nog hetzelfde. Afgelopen week heeft Cathy voor mij en 7 andere meiden Chinees gekookt wat erg lekker was en bijzonder. Veel nieuwe dingen kunnen proeven. Cathy was van half 3 tot half 8 bezig met koken dus er zat erg veel werk in. Erg gezellig ook want het was voor het eerst na kerst dat we met alle meiden weer bij elkaar waren:) Aangezien ik mijn opdracht afgelopen maandag in had geleverd had ik de dagen erna de tijd om de laatste dingen te regelen en kopen. Ik heb bijvoorbeeld nog even een hoody van school gekocht met hun logo erop als souvenir en mijn (niet gebruikte) bankrekening bij Barclays stop gezet. Ik zou deze nodig hebben als ik een baantje wilde, maar dit heb ik uiteindelijk niet gedaan.

Deze en de volgende week is het toetsweek hier dus afgelopen weekend was Sheffield vrij dood. Jammer omdat het mijn laatste weekend hier was, maar gelukkig heb ik gister een afscheidsfeestje gegeven. Er kwamen net als op mijn verjaardag weer ruim 30 mensen, wat nauwelijks in onze keuken paste, maar wat wel voor veel gezelligheid zorgde. Een deel moest op tijd naar huis doordat ze tentamens hadden, maar gelukkig gingen er een aantal met mij mee de stad in. Erg raar om aan het einde van de avond van de eerste mensen al afscheid te moeten nemen. Ik heb nu het gevoel dat ik ze komende week gewoon weer ga zien, maar dat is helaas niet het geval... Straks ga ik naar Margot voor ons laatste girls dinner en dan komt het laatste afscheidsmoment. Ik kan niet goed inschatten hoe dat wordt, maar weet wel dat dat uiteraard naar gaat voelen. Mijn koffer is (zo goed als) ingepakt dus mijn kamer voelt al erg kaal. Morgen gaat om 6 uur 's ochtends mijn trein en sta ik 12 uur 's middags weer op Nederlandse bodem.

Als ik denk aan wat ik allemaal in Nederland heb en dus heb moeten missen hier, heb ik veel zin om weer terug naar huis te gaan. Ik heb besloten daar voornamelijk maar aan te denken en ik mag blij zijn dat ik op deze ervaring zo positief kan terugkijken! Bedankt iedereen die mijn verhaaltjes heeft gelezen de afgelopen tijd, ik hoop dat jullie zo toch een beetje mee konden genieten:)