Guy Fawkes, Peak District, York en Manchester

5 November is een van de grootste feestdagen in Engeland. Het heet Guy Fawkes en heeft te maken met een aanval op de koning (ergens lang geleden). De koning overleefde deze aanval en om dit te vieren maakte het volk kampvuren en staken ze vuurwerk af. Tot op de dag van vandaag wordt nog elke 5 november gevierd dat de koning de aanval overleefde. Ik had nog nooit gehoord van dit feest, maar vond het erg leuk om eens mee te maken. Ik kocht samen met een groep andere studenten een kaartje om naar een stadion te gaan en daar een vuurwerkshow te gaan bekijken. Er was een grote kermis, veel kraampjes met eten, een groot kampvuur, een podium waar artiesten optraden en om kwart voor 9 een vuurwerkshow dat 20 minuten duurde. Ik had nog nooit een echte show van vuurwerk gezien en vond het erg indrukwekkend. Al het vuurwerk was getimed op het liedje dat tegelijkertijd werd afgespeeld. Vond ik erg knap, want je kan het niet een keer oefenen natuurlijk!

De dag erna was het eindelijk tijd om Bas op te halen van het vliegveld in Manchester! Na lang aftellen was het eindelijk woensdagavond 6 november:) Zenuwachtig wachtte ik hem op, op het vliegveld maar na de eerste minuut voelde het weer vertrouwd. De dag erna zijn we naar het Peak District gegaan voor een avontuurlijke wandeling, wat avontuurlijker werd dat we eigenlijk hadden gepland. Ik had van het internet een route geplukt en verwachtte dat het dan wel goed zou komen. We begonnen de wandeling kwart voor 3 vanuit het plaatste Grindleford en de eerste anderhalf uur verliep goed. Tot we op een punt kwamen waar we rechts moesten en daar iets van een trap moesten zien... er was geen trap. We besloten maar door te lopen, hoorden auto's in de verte en liepen richting de weg. Het was inmiddels 4 uur geweest en ik bedacht me dat het vanaf half 5 wel echt donker begint te worden. Oftewel: we begonnen sowieso veel te laat met de wandeling. Het begon kouder te worden, ook even te regenen en we hadden geen idee waar we waren. Erg blij was ik met mijn smartphone met google maps, anders waren we nooit meer thuis gekomen waarschijnlijk. Maar op google maps zag ik dat we ontzettend ver van het treinstation en het stadje verwijderd waren. Het begon steeds donkerder te worden en er is geen verlichting midden in de natuur natuurlijk. We liepen langs een autoweg en elke keer als er een auto langs kwam doken we de berm in zodat we niet aangereden werden. De auto's konden ons totaal niet zien door het donker en het was dan ook erg gevaarlijk. Het bleef maar donkerder worden dus op een gegeven moment besloten we te gaan joggen om wat tijd in te halen. De auto's die ons tegen kwamen verklaarden ons vast voor gek;) Maar we hadden helaas geen andere optie. Na een erg lange wandeling kwamen we uiteindelijk zo'n 2 uur later bij het station aan dan gepland. Natuurlijk was de trein net weg die maar 1 keer per uur rijdt, dus eenmaal in Sheffield zijn we koud en uitgehongerd een pub ingegaan. Het was niet wat ik gepland had en erg gevaarlijk, maar we hebben in ieder geval weer een verhaal te vertellen! Na in de pub te hebben gegeten waren we ontzettend moe, maar ik wilde toch graag dat Bas wat mensen die ik hier heb ontmoet even kon zien. Die avond gingen ze naar een pub dus een goede mogelijkheid om ze even te zien. Hij heeft er een paar kunnen ontmoeten dus dat vond ik wel erg leuk:) Vooral Melissa was erg weg van hem wat erg grappig was. Dan merk je toch ook weer dat Amerikanen lekker overdreven kunnen zijn;)

De vrijdag zijn we een dagje naar York gegaan, wat een erg mooie historische stad is. Niet zo groot, dus hadden al snel alles wel gezien. Dat kwam goed uit want dan hadden we genoeg tijd om nog even bij te komen van het avontuur van de vorige dag;) Zaterdag kon ik eindelijk Sheffield laten zien en op zondag was het helaas weer tijd om afscheid te nemen.

Het volgende weekend stond een tripje naar Manchester United op het programma, een tripje vanuit school. Ik zou samen met Lea gaan, maar ze was te druk met school dus had ze haar kaartje weer verkocht. Even dacht ik dan ook niet te gaan want ik wist niet wie er verder nog zou gaan die ik kende en had geen zin de hele dag alleen rond te lopen. Uiteindelijk bleken er toch een paar te gaan en was ik blij dat ik ook ben gegaan. Het stadion van Manchester United was erg leuk om een keer te zien en vooral ook alle plekken waar je normaal nooit mag komen. Zo hebben we onder andere de kleedkamers gezien, de press room, de VIP lounge voor alle directeuren en hun director's box. Na deze tour gingen we naar een shoppingmall wat 5 miles buiten Manchester ligt; Trafford centre. Ik vond de shoppingmall in Sheffield al groot (meadowhall) maar deze was nog een paar keer groter! En al vol met kerstversiering. Het was een zaterdag dus natuurlijk stervensdruk. Eigenlijk was het een beetje te vermoeiend om een stadion tour te doen en daarna uren in een overvolle shoppingmall rond te lopen, dus toen ik half 7 's avonds thuis was kon ik eigenlijk meteen naar bed. Maar het was wel een geslaagde dag:)

De week daarna hadden we weer een girls dinner georganiseerd. Dit keer bij Bo thuis, wat eigenlijk de enige Nederlander is waar ik mee omga hier. Ze had voor ons Risotto gekookt en ik had Gluhwein meegenomen. Lea wilde nog graag dit een keer drinken met ons en ik had het eigenlijk nog nooit gehad. Nu is het hier ook bij de Aldi te koop voor de kerst. Het was een erg gezellige avond, ook samen met de huisgenoten van Bo. Dit zijn een paar Amerikaanse jongens en een Engelse jongen. Na het eten hebben we nog wat spelletjes gespeeld, dus dat was een gezellig avondje.

En op donderdag was het alweer tijd voor het volgende bezoekje uit Nederland: Marinda:) Donderdagochtend haalde ik haar op van het vliegveld om vervolgens door te gaan naar het centrum van Manchester. Manchester is een heel stuk groter dan Sheffield wat ik al wel had verwacht, maar ik had het niet zo groot verwacht. Uiteindelijk hebben we voornamelijk de winkels gezien en de cathedraal die helaas dicht was. Ik had gehoopt een plattegrond ergens te krijgen of te zien waardoor we wisten wat er te zien was in de stad, maar dit kregen we helaas niet. Lea had dit wel gekregen toen ze naar Manchester ging waardoor ik het tripje niet heel goed had voorbereid via google. Maar ondanks dat we niet heel cultureel bezig zijn geweest, was het een leuke dag Manchester! En ik heb meteen een jurkje voor mijn verjaardag gescoord:) De dag erna stond Meadowhall in de planning, nadat we even door Sheffield zelf gelopen zijn. Weer een dag vol winkelen dus! Wel erg vermoeiend, twee dagen in de drukte langs winkels struinen. Dus vrijdagavond waren we ook aardig moe en konden we thuis gelukkig met een serie op bed ploffen. Even bijkomen was wel nodig want zaterdag stond het Peak District op de planning en dat was een zware wandeling! Ik was bang om weer te verdwalen dus heb goed google maps van te voren zitten bestuderen. Ik koos ervoor om naar Hathersage te gaan met de trein en vanaf daar een wandeling te maken. Dit heb ik eerder ook met een tripje vanuit school gedaan, alleen heb ik toen braaf de groep gevolgd en totaal niet opgelet hoe we zijn gelopen. Ik kon dus ook echt niet meer vinden hoe die route liep, maar ik weet het eindpunt nog wel: Stanage edge. Dit is een soort wand van stenen wat kilometers lang doorloopt. Dus we begonnen te lopen en hebben, na enige moeite, de stenen gevonden. Even een pittige klim naar boven, maar als je eenmaal boven bent is dat het zeker waard:) Een prachtig uitzicht. Daarna liepen we terug en waren we precies voordat het donker was teurg bij het treinstation, dus deze wandeling in het Peak District liep gelukkig wel volgens plan!

's Avonds stond er een feestje in de planning en ondanks onze moeie benen moesten we daar natuurlijk wel even naartoe op Marinda's laatste avond. We bedachten van te voren 2 uur al naar huis te gaan, aangezien de wekker de volgende dag ook al om 9 uur stond. Maar uiteindelijk waren we 4 uur thuis, wat alleen maar een goed teken kan zijn:) De volgende ochtend opstaan was wel even moeilijk, maar Marinda is weer veilig in Raalte aangekomen.

Tussen deze leuke weekendjes door moet ik uiteraard ook met school bezig gaan helaas... Vanaf nu moet ik wel echt steeds meer gaan doen. Uitstellen kan niet echt meer;) Morgen heb ik een eerste gesprek waarin ik ook feedback ga krijgen, dus dat vind ik wel even spannend. Hopelijk kan ik daarna weer verder werken op een goed spoor.

Er zijn nog veel leuke dingen om naar uit te kijken en het eerste is Thanksgiving! Dat is aanstaande donderdag en dit wordt niet echt in Engeland gevierd, maar aangezien Melissa uit Amerika komt wilden we dit wel graag een keer kunnen vieren. Zij gaf vorige week aan met anderen die ook uit Amerika komen uit eten te gaan, tot onze teleurstelling. Nu hebben we het zo geregeld dat we zelf koken en met z'n allen gaan eten! Ik werd vandaag uitgenodigd voor een evenement op facebook waarbij de huisgenoten van Bo, voornamelijk dus Amerikanen, voor een gevulde kalkoen gaan zorgen en voldoende eten en ze hebben 13 mensen uitgenodigd dus dat wordt vast gezellig:) Ik ben erg benieuwd. En dan twee dagen later is het alweer tijd voor mijn eigen feestje. Aangezien ik aanstaande zondag jarig ben, heb ik zo'n beetje alle mensen die ik hier heb leren kennen uitgenodigd voor aanstaande zaterdagavond. Voor zondag heb ik alleen wat meiden uitgenodigd om taart te komen eten en daarna naar de Victorian Christmas market te gaan want die is toevallig dit weekend in Sheffield. Ik weet niet precies wat het inhoudt maar het is denk ik gewoon een grote kerstmarkt, want er is nu ook al een 'gewone' kerstmarkt in de stad wat waarschijnlijk tot kerst er blijft staan. Inclusief het huis van Santa Claus en voor een paar pond kan je met hem op de foto;) Ik hoop dat ook zondag iedereen meegaat naar de kerstmarkt, want de meesten zijn constant erg druk met school... Het wordt in ieder geval een bijzondere ervaring, jarig zijn in het buitenland zonder alle mensen van thuis!